Park Jana Pawła II ciągnie się wzdłuż rejonów os. Górki, a dalej obok osiedli Widok, Poręba i Łęgi. Zajmuje powierzchnię ponad 22 ha. Jeszcze w latach 80. zbocza dzisiejszego parku Czuby porastały zboża. Tereny były już wywłaszczone pod przyszłą zabudowę, jednak wielu dawnych właścicieli uprawiało tam swoje pola.

Przełomem był rok 1987, kiedy do Lublina przyjechał Jan Paweł II. Wtedy teren został uporządkowany i przygotowany na przyjęcie niemal milionowego tłumu wiernych. Po wizycie Ojca Świętego pojawił się pomysł, żeby w dolinie stworzyć park na cześć wspaniałego gościa. Jednocześnie chodziło o ochronę doliny przed zabudową i zniszczeniem. Pomysł nabrał realnych kształtów dopiero w 2002 r. jednak do realizacji nie doszło. O koncepcji parku zrobiło się głośno po raz kolejny przy okazji 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II. Rady osiedlowe i Stowarzyszenie Nasze Czuby skierowały wtedy apel do władz miasta, w którym proszono o budowę parku dedykowanego Ojcu Świętemu.

Budowa parku rozpoczęła się pod koniec 2007 roku. Od tego czasu trzykilometrowa, niezagospodarowana dolina ciągnąca się od ul. Orkana do ul. Nadbystrzyckiej znacznie się zmieniła. Od początku park był planowany jako miejsce czynnej rekreacji dla mieszkańców Czubów. Wytyczono ścieżki rowerowe, którymi swobodnie można zjechać z osiedla do wąwozu. Do dyspozycji najmłodszych mieszkańców oddano plac zabaw razem ze ścianką do wspinaczki, powstały także boiska m.in. do koszykówki i siatkówki oraz korty tenisowe. Na terenie parku odbywają się „zielone lekcje z ekologii”, a zbudowany tutaj mini amfiteatr jest miejscem zajęć tanecznych oraz przedstawień organizowanych przez lokalną społeczność. Dla wygody mieszkańców została wykonana także drewniana kładka, która łączy szkołę nr 51 z położoną po drugiej stronie wąwozu częścią osiedla Widok.

Park ma charakter krajobrazowy, dominują w nim łagodne łuki oraz nieregularne grupy drzew i krzewów. Został założony w suchej dolinie lessowej. Priorytetem było możliwie maksymalne zachowanie naturalnej rzeźby terenu tak, aby jego wnętrza tworzyły harmonijną całość z otaczającym krajobrazem. W kształtowaniu kompozycyjno-krajobrazowym zrezygnowano z istotnych zmian dotyczących przekształcania zboczy dolin. Jako metodę niezbędną do realizacji projektowanych elementów zagospodarowania zastosowano jedynie mikroniwelację.

21 kwietnia 2011 roku przyjęto uchwałę w sprawie nadania nazwy parku. Chciano w ten sposób uhonorować polskiego papieża z okazji jego beatyfikacji. W parku można odnaleźć nawiązania do osoby patrona. Jednym z przykładów jest krzyż papieski w kolorach białym i żółtym z kwiatów i krzewów. Kompozycja na skarpie położonej w wąwozie w rejonie kościoła, w formie krzyża papieskiego jest ciekawym akcentem tej przestrzeni.

źródło: www.lublin.eu