Początkowo stanowił całość z obecnym parkiem Źródliska I. W połowie XIX w. na sprzedanym K. Scheiblerowi terenie powstały zabudowania fabryczne oddzielające obie części. Przy Wodnym Rynku stanął pałac przemysłowca (obecnie Muzeum Kinematografii), przy którym znana berlińska firma ogrodnicza L. Spatha urządziła park. Jego wygląd, a zwłaszcza nagromadzenie pretensjonalnych elementów ozdobnych, odpowiadał ówczesnym gustom i znacznie odbiegał od sąsiedniego, skromnego parku miejskiego. Dopiero po II Wojnie Światowej park stał się znów parkiem miejskim. Z jego dawnego wystroju zachowała się grota i odtworzona drewniana "Altana Chińska".
W drzewostanie parkowym, oprócz kilku wiekowych dębów, wyróżnia się także wiele interesujących, rzadkich gatunków i odmian. Park został uznany w całości za pomnik przyrody (łącznie z Parkiem Źródliska I). Najcenniejsze drzewa objęte są pracami leczniczo-pielęgnacyjnymi. W roku 1994 park został ogrodzony, w 1996 wykonano dwa zbiorniki wodne (przy grocie oraz w pobliżu wejścia od ul. Fabrycznej), całkowicie odtworzono drewnianą "Chińską Altanę" i zmodernizowano nawierzchnie alejek, a w 1998 oświetlono główną aleję od Placu Zwycięstwa do ul. Fabrycznej. W latach 2006-2007 wykonano odwodnienie południowej części parku, a w latach 2008-2010 wymieniono żwirową nawierzchnię alejek na kostkę graniową.

źródło: http://www.zielonalodz.info