Park Oruński wraz z Parkiem Oliwskim należy do najcenniejszych zachowanych dawnych gdańskich parków. Teren tego zabytkowego parku, położonego w malowniczej Dolinie Potoku Oruńskiego, przy ulicy Raduńskiej i Nowiny, obejmuje obszar 19 hektarów. Pod względem stylu krajobrazowego należy do parków typu dworskiego, z elementami (już nie istniejącymi) stylu geometrycznego w części botanicznej. Obecne zagospodarowanie parku związane jest z przeprowadzonym w latach siedemdziesiątych XX wieku remontem kapitalnym. Obiekt wpisany jest do rejestru zabytków. Park stanowi część zespołu krajobrazowo-przyrodniczego „Dolina Potoku Oruńskiego”, który został objęty ochroną w 1999 roku, w celu zachowania unikatowego charakteru doliny erozyjnej, a zwłaszcza utrzymania w niezmienionej formie jej elementów, takich jak ciek wodny, sterasowane zbocza po dawnej uprawie rolniczej i specyficznej szaty roślinnej.

Przestrzeń parku urozmaicona jest przez wody otwarte – wody płynące Potoku Oruńskiego, dwa stawy ozdobne, z kaskadą, strumieniem, czterema mostkami. Znajduje się tu również współczesna galeria rzeźby plenerowej, zestaw zabawowy dla dzieci i cztery piaskownice. Zieleń parku stanowi stary, cenny drzewostan, skupiny krzewów ozdobnych, żywopłoty, kwietniki sezonowe, różanki, rabaty bylinowe itp.
W granicach parku znajduje się dwór zabytkowy, w którym obecnie mieści się przedszkole publiczne. Ponadto zlokalizowane są dwa budynki związane z dworem – obecnie administrowane przez GZNK i wykorzystane na cele mieszkalne i gospodarcze oraz współczesny budynek siedziby Ośrodka Kultury Tatarów Polskich. Ciekawym obiektem są pozostałości dawnej lodowni.

źródło: www.zdiz.gda.pl